
جای خالی عزیزانی که نوروز پیش در میانمان بودند و امسال دیگر نیستند . رفتند و داغشان برای همیشه تاریخ بر دلهایمان سنگینی می کنه .
سال ۸۸ یه زعم بسیاری از دوستان سال خوبی نبود. اونها معتقدند سالی پر از خشونت و درگیری و کشتار رو پشت سر گذاشتند . تا اینجاش باهاشون موافقم . اما به نظر من دستاوردهایی که توی این سال بدست اومد واقعا کم نبود . اگر منصفانه به این سال نگاه کنیم . می تونم بگم اتفاقاتی توی این سال افتاد که در سی سال گذشته بی سابقه بود .
دستگیری و شکنجه و کشتار و سرکوب و ... اصلا در این حکومت چیز بی سابقه ای نیود و بخصوص افرادی که سنشون بالاتره حتما فراموش نکرده اند سالهای دهه شصت که زندانهای ما تبدیل به سیاهچالهای قرون وسطا بود و بسیاری از جوانان این کشور بدون اینکه حتی شناسایی و تشخیص هویت شوند دسته جمعی به جوخه های اعدام سپرده می شدند و عکس جناره های تیرباران شده در روزنامه روز بعد برای شناسایی چاپ می شد .
انواع شکنجه های روحی و جسمی و تجاوز به زندانیان هم در کارنامه این حکومت وجود داشت اما به دلایلی بازتاب چندانی بخصوص در نزد عموم جامعه نداشت . بنابراین سانسور و شکنجه و کشتار و فشار و ... همیشه بوده و حتی در مقاطعی بسیار شدیدتر و غیرانسانی تر.
اما از ویژگی های سال ۸۸ :
۱ - عریان شدن ظلم و برافتادن نقاب مسلمانی از چهره رژیم و رسوا شدن حکومت به ظاهر اسلامی در نزد بسیاری از افراد چه در داخل و چه در مجامع بین المللی
۲ - بروز و ظهور سطح آگاهی و بیداری و هوشیاری آنان در برخورد با تقلبی که آشکارا در انتخابات شد
۳ - همدلی و همراهی آنها با یکدیگر و اتحادی که هرگز جوانان زیر سی سال ما تجربه اش نکرده بودند و به جرات می تونم بگم چنین اتحادی در مقابل دشمنی چنین بی رحم و ظالم را حتی بزرگترها هم تجربه نکرده بودند.
۴ - اطلاع رسانی و استفاده از حداقل ابزار در این راستا (موبایل) و ارسال اخبار و عکسها و فیلمها به موقع برای نمایش در برابر میلیاردها چشم در سراسر دنیا ، چیزی که در آن سالها اصلا وجود نداشت و چه بسیار جوانان و عزیزانی که به بدترین اشکال مورد هجوم واقع شده ، شکنجه و کشته می شدند بدون اینکه کسی باخبر شود.
۵ - تولد موج سبز ، موجی که همه اقشار از پیر و جوان و زن و مرد با هر اعتقاد و اندیشه ای را پذیرا شد (که این خود بزرگترین و خوشایند ترین دستاورد در این سال بود)
۶ - حضور بسیار پر رنگ و تاثیر گذار زنان در عرصه مبارزه بر علیه ظلم و نابرابری و فریادی که سی سال در گلو ماسیده بود .
و بسیار موارد دیگر که بهرحال می تواند سال ۸۸ را به سالی خاص در طول تاریخ مبارزات ایران و ایرانی تبدیل کند .
در این سال بذری کاشته شد که بی شک محصول با ارزشی درو خواهد شد. و من به نوبه خود این رو به فال نیک می گیرم و منتظر روزی هستم که این بذر به محصول بشینه و میوه بده . میوه ای شیرین و دلچسب که شاید هنوز طعمش رو هیچکدوممون نچشیده باشیم . میوه آزادی

سلام دوست عزیزفیلتر شدم لطفا" لینک منو اصلاح کنین .
ReplyDeletehttp://abadansabz8.blogspot.com